"Codziennie rano tu siadałam
Przez szereg długich, długich dni
Codziennie rano zostawałam
By wyryć imię drogie mi.
I choć zmieniały się imiona
I kleks za kleksem brudził blat
Byłaś mi tarczą i obroną
Ma przyjaciółko z dawnych lat.
Ławko szkolna, ławko stara
Niewygodna i niemodna
Moje troski i zmartwienia
Dziś ci mówią do widzenia..."
Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć!
