„ Przez długie 123 lata nie było nas na mapie świata…” – akademia z okazji Dnia Niepodległości

Treść

Dnia 14 listopada społeczność szkolna SP1 powtarzała bolesną historię rozbiorów, braku niepodległości, zakazów polskiej mowy. „Polski dom, polska szkoła to niepodległość” – tak śpiewa urocza dziewczynka - Michalina Klimowicz na polskim Youtubie. Dlatego w szkole nie może zabraknąć uroczystych chwil przypominających o wartościach jakimi są wolność, Ojczyzna, pokój.

Głosy chórzystów odśpiewały poruszające pieśni : „Rozkwitają pąki białych róż” „Legiony”, Rotę. Zanurzyliśmy się w te opisy żołnierskiego, bohaterskiego życia i poczuliśmy atmosferę tamtych dni. „Reduta Ordona” wyrecytowana przez bohatera „ Syzyfowych prac” – Bernarda Zygiera, była bodźcem do rozmyślań.Przecież fragment: „ Gdzież jest król, co na rzezie tłumy te wyprawia, czy dzieli ich odwagę, czy pierś sam nadstawia” - dotyczy rosyjskiego przywódcy…

Uczniowie klasy 7a i 7b nie bali się podjąć ryzyka, by mówić w przedstawieniu o ważnych sprawach. Co więcej… byli dumni, że uczestniczą w ważnym przedsięwzięciu, a poczet sztandarowy godnie prezentował sztandar szkoły.

W drugiej części uroczystości wjechał na stację szkolną pociąg z 1963r. – metafora Jubilatki, czyli naszej bardzo dojrzałej placówki, która w br. ukończyła 60 lat. Uczniowie kl. 4a i 4b w krótkich wierszykach opisali życie szkolne i jego dobre, i te mniej dobre strony. Piotrek, Ola i Jacek z 7b przedstawili krótką historię szkoły, a oglądający uroczystość mieli możliwość przyglądania się zdjęciom umieszczonym w prezentacji. Na koniec apelu Joanna Luberda zaśpiewała piosenkę, pt.: „ 60 lat minęło”, zapewniając wszystkich, że:

„ Szkołę na wiele jeszcze stać!”