W wielką sobotę służba nasza rozpoczęła się rano w trzech kościołach –Klasztorze ss. Klarysek, św. Elżbiety i Miłosierdzia. Razem z druhami straży pożarnej i rycerzami już kolejny raz czyniliśmy warty honorowe przy Grobie Pańskim. To wielki zaszczyt i honor dla harcerzy oraz bardzo duża doza wiary i hartu ducha. Jest to już wieloletnia tradycja, nawiązująca do pilnowania Grobu Chrystusa przez żołnierzy rzymskich. Stąd więc od wielkopiątkowego wieczoru aż do rezurekcji, przy urządzonym w świątyni Bożym Grobie stoi zbrojna warta. Najczęściej są to członkowie Ochotniczej Straży Pożarnej w odświętnych mundurach. Wartownicy ci trzymają w ręku drewniane halabardy, dzidy, drewniane lub prawdziwe szable lub toporki. Stoją na baczność po dwóch lub czterech, a co pewien czas następuje uroczysta zmiana warty. Jedną z najstarszych relacji o zbrojnej straży przy Grobie Jezusa zamieścił Jędrzej Kitowicz w swoim Opisie obyczajów za panowania Augusta III pisząc, że w Warszawie... w kościele kolegialnym drabanci królewscy, u panien benedyktynek w kościele Świętej Trójcy artylerystowie koronni od wstawiania do grobu Chrystusa aż do rezurekcji trzymali wartę.
Harcerze na warcie przy Grobie Pańskim
